De eerste week ging erg moeizaam en voor mij waren het alleen maar slapeloze nachten. De eerste dag waren de pups allemaal afgevallen, dat gebeurt wel vaker, ze hebben dan gepoept en de melk moet op gang komen enz. Dus de eerste dag maakte ik mij nog niet directe zorgen. De tweede dag was iedereen weer afgevallen en dat baarde mij toch lichtelijke zorgen… S’nachts elke 2 uur eruit en over dag ook elke 2 uur de pups aanleggen, ze moeten continue blijven drinken zodat de melk op gang gaat komen. Ondertussen Furby ook van allerlei eten gegeven wat maar eiwit en- calciumrijk was. De derde dag kwamen er 5 pups mondjesmaat aan, ze waren in ieder geval niet afgevallen! Alleen reutje zilver, hoe hij zijn best ook deed, kwam niet aan. Waarschijnlijk toch wat kracht verlies of toch door de iets zwaardere broers/zusjes aan de kant gedrukt. Ik begon hem toch maar bij te voeren, zodat hij in ieder geval weer op kracht komt! Dus overdag elke 2 uur, s’nachts elke 3 uur sondevoeding gegeven. Daar klaarde hij wel wat van op, maar bleef dit zeker even een week volhouden (naast het continue aanleggen en ook echt erbij blijven dat hij niet aan de kant geduwd werd enz). Naarmate de week kwamen de pups toch wel wat aan en ook reutje zilver werd weer sterker! 

Furby zelf is er erg rustig onder, we moeten haar aangelijnd meenemen uit de werpkist anders gaat ze niet eens meer naar buiten! En verder voelde Furby zich de godin van het eten, ze is altijd al gek op eten geweest en nu kreeg ze vers complete vlees voeding (500 gram), geiten melk, geiten yoghurt, gekookte eieren, hüttencäse enz en dat met meerdere maaltijden per dag.

De herders waren maar al te nieuwsgierig wat er allemaal voor puppy geluiden uit de werpkist vandaan kwamen. Helaas voor hun mochten ze er niet bij, Furby heeft alle rust hard nodig.