Een week van te voren hadden wij de werpkist en ren klaar staan voor Furby, zodat ze mooi aan haar nieuwe ‘slaapplek’ kon wennen. Ook begon ik haar temperatuur op te meten, bij een minimale daling van 1 graad start de bevalling in 24 uur tijd. 
In de week schommelde ze wat, maar niet dé daling. Op 9 januari was ze in de ochtend nog vrij stabiel maar in de middag begon iets onrustig te worden en haar temperatuur kreeg een daling. Toch even in de gaten houden en begin van de avond weer haar temperatuur opgemeten en die was gedaald naar 36,7! 1.5 graad gedaald en haar onrust werd duidelijker dus ik had mijzelf voorbereid dat ik die nacht op de bank ging slapen. 
Ook zou een vriendin van mij, Lisa, en Petra die een dochter van Furby’s eerste nestje heeft (en een nestje met haar wil plannen) graag mee willen kijken bij de bevalling. Dat vond ik prima, Furby is een stabiele hond die daar niks van aan zal trekken maar onder één voorwaarde: de eerste pup moest er wel eerst uit zijn en dan mochten ze komen als ze dat zouden willen. En wanneer dat zou gebeuren…. Tja dat kan de hele nacht zijn!
Mark ging naar bed toe tegen 00.00 uur (die moest gewoon werken de volgende dag) en ik was niet moe dus zette Netflix maar aan… Een aflevering kijken had niet echt zin, Furby werd alsmaar onrustiger en meer graven in de werkist, dus ging maar bij haar zitten. 
Ze kreeg daarna al vrij snel weeën en om 1.00 uur werd de eerste pup geboren, een reu van 208 gram, een beste! Furby trok snel zijn vlies eraf en beet de navelstreng door en daarna liet ze hem links liggen en was weer druk bezig met haar achterste… Ik pakte de pup op om hem droog te wrijven en toen zat ik dat nummer 2 er ook al uit was, 2 min na de eerste. Dus de eerste pup, die behoorlijk levendig was, even aan de kant gelegd en gekeken hoe het met nummer 2 ging.  Nummer 2 was een teefje van 176 gram. Ze was ook erg levendig en Furby was er maar druk mee, dus nummer 1 kreeg van mij zijn lintje al om, het Turquoise kleur en het teefje kreeg het licht roze lintje om. Toen eerst Mark wakker gemaakt en ondertussen hij naar beneden kwam had ik Lisa en Petra ook ingelicht…

Lisa en Petra kwamen net op tijd binnen voor de derde pup, deze werd geboren om 2.07 uur, een reu van 154 gram en kreeg en zilveren lintje om. 

Weer een uur later (3.07uur) kwam de volgende pup, ook een reu van 206 gram (ook een beste jongen) en kreeg het blauwe lintje om. Furby na deze pup even uitgelaten en eten gegeven. Daar was ze wel even blij mee, blaas legen, door het wandelen werden de weeën opgewekt en eten voor extra energie. 

Ze kreeg weer de vaart erin! Want om 3.25 uur kwam het vijfde pupje, een reu van 158 gram en kreeg het rode lintje om. En om 3.57 uur kwam er nog een pupje, nummer 6 en een teefje!! Ook een beste gewicht, ze woog 204 gram, ze kreeg het paarse lintje om,

Ik had al het gevoel dat Furby leeg was, maar bleef toch even paar uur op om haar te observeren. Een Bichon buik navoelen is toch lastiger dan een Witte Herder buik. Maar na een paar uur kreeg ze toch de rust erin en was ze klaar.

Alle 6 puppy’s zijn erg levendig, zien er compleet uit en zijn goed opzoek naar de tepels van Furby. 🙂 Nu kunnen wij gaan genieten van Furby haar prachtige 6-tal!